گریۀ جانسوردوبرادر،ورازگریه عبّاس علیه السلام

وقتی که امام حسین علیه السلام به بالین عبّاس علیه السلام آمد،عبّاس علیه السلام لحظات آخرعمررامی پیمود.امام حسین علیه السلام روی خاک زمین نشست،وسرپرخون برادرش عبّاس علیه السلام رابردامن گرفت،خون چشمهای عبّاس علیه السلام را پاک کرد،ودراین هنگام عبّاس علیه السلام گریه می کرد،امام حسین علیه السلام فرمود:

ای ابوالفضل علت گریه ات چیست؟

حضرت عبّاس علیه السلام عرض کرد:«بردارم!وای نورچشمم،چگونه گریه نکنم که شخصی مثل توبه بالینم آمده وسرم راخاک برداشته،ولی بعدازساعتی چه کسی سرتوراازروی خاک بلندمی کند؟»

امام حسین علیه السلام همچنان دربالین عبّاس علیه السلام نشسته بود،ناگاه عبّاس علیه السلام آه جانسوزی کشید،وروح پاکش به سوی بهشت پروازکرد،امام حسین علیه السلام باصدای بلندمانندشیون،صدازد:

وا اخاهُ!وا عبّاساهُ!؛

ای وای برادرم!ای وای عبّاسم